Nasiona tej rośliny łatwo pomylić wizualnie z koprem włoskim, jest to bowiem jedna rodzina, mają w związku z tym podobne także właściwości. Kmin (Cuminum cyminum) uprawia się w Indiach, jest tam też dużo szerzej wykorzystywany w kuchni i medycynie niż w Polsce. Warto zainspirować się Dalekim Wschodem i pochylić się nad kminem nieco dłużej.
Kmin rzymski poprawia trawienie, choć ma właściwości wychładzające. Dlatego medycyna ajurwedyjska kmin zaleca jako naturalne antidotum na pokarmy pikantne i ostre (do których zaliczamy nie tylko chilli, ale też m.in. pomidory). Kmin ma także działanie moczopędne i wiatropędne oraz pobudza soki trawienne.
Kmin rzymski ze względu na jego właściwości i charakterystyczny aromat dodajemy podczas klarowania do masła ghee ziołowego – przeczytaj więcej o maśle ziołowym.
W kuchni europejskiej kmin często komponuje się z serami i winem, w kuchni orientalnej dodawany jest do większości mieszanek przypraw. Zdecydowanie lepiej sprawdza się w daniach wytrawnych niż deserach. Ze względu na bardzo charakterystyczny dominujący aromat nie należy z nim przesadzać. Świetnie odnajduje się w towarzystwie mięs, a w kuchni wegetariańskiej dodaje się go do składników wiatropędnych takich jak kalafior, brokuł, fasole, kapusta soczewica, ciecierzyca.
NASZA RADA
Kmin rzymski w kiczeri odgrywa kolosalną rolę w smaku tej potrawy. Wiesz, o czym mowa? Tutaj przeczytasz więcej o kiczeri, cudownym daniu kojącym układ pokarmowy. Spróbuj, jeśli chcesz uszczęśliwić swój brzuch.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.